Farkındayım uzun bir ara verdim ama inanın bu zaman zarfında benimde içim içimi yedi bloğuma bir şey ekleyemedim diye.Blog dünyasına katılalı yeni oldu sayılır ama bir şey ekleyemediğim zaman yada sizlerin bloglarını ziyaret edemediğim zaman kendimde eksiklik hissediyorum.Ne kadarda bağlanıyormuş insan meğersem farkında olmadan.
Neden bu kadar ara verdiğime gelince ;
Hani derler ya bir şey olduğu zaman herşey üst üste gelir diye aynen öle oldu işte bende de.İlk önce taşınma telaşı tam eve yerleşdim dedim Melisam ateşlendi doktorlarda zaman geçirdik.Ama Allah'tan çok korkulcak bir şey yokmuş Melisam azı ve köpek dişlerini aynı anda çıkarıyormuş ondan.Tabii sadece ateşlenmeyle kalmadık iştahsızlık ,uykusuzluk,huysuzluk ve bana yaptığı kaprisler.....Çoçukların bu dönemi anneleri çok yıpratıyor ve bir o kadar da üzüyor.Hele birde çalışan bir anneyseniz benim gibi şiş gözlerle leyla gibi işe gelip gidiyorsunuz.İş yerinde tedirgin aklınız evde çalışmaya çalışıyorsunuz.Cep telefonunuz çaldığında yüreğiniz ağzınıza geliyor 'eyvah kızımın durumu kötü ' diye.Sonra telefonda 'anne delll' diye ağlamaklı bir ses geliyor.Anne yüreği dayanmıyor ve hemen gözleriniz doluyor.Tabii kıza hiç bir şey belli etmeden hemen kendinizi toparlayıp anlatmaya başlıyorsunuz gelemeyeceğinizi,çalışdığınızı akşama geliceğinizi ve ona hediyeler alcağınızı vs.....
Bu duruma babannemizde dayanamayıp Melisa'ya telefonu kapattırıyor.
İşte böyle bir hafta geçirdim geçen hafta...
Ama bu hafta gayet iyiyiz dişlerimiz patladı sayılır iştahımızda düzelti ama yemek seçer olduk nedense zaten büyüklerimiz bir lafı varya çoçukların hastalandığına yanmam huy değişdiğine yanarım diye hakikaten öle....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder